Co to jest nietrzymanie moczu, jakie są rodzaje NTM oraz jak wygląda leczenie – opowie dr Anna Janusz ze szpitala Medfemina we Wrocławiu.
Nietrzymanie moczu jest chorobą, która dotyczy nawet 30% kobiet. Ze względu na nieprzyjemne dolegliwości, znacznie ograniczające życie społeczne kobiet i prowadzące do obniżonej samooceny a nawet depresji, bardzo ważne jest skuteczne leczenie.
Nietrzymanie moczu, jak sama nazwa wskazuje, dotyczy niekontrolowanego wycieku moczu. Ze względu na charakter dolegliwości dzielimy je na 3 typy:
- naglące (inaczej pęcherz nadaktywny),
- wysiłkowe
- mieszane.
Naglące nietrzymanie moczu charakteryzuje się nagłą, przemożną koniecznością oddania moczu, towarzyszy mu częstomocz (oddawanie moczu często, w niewielkich ilościach) oraz nykturia (oddawanie moczu częściej niż do 2 razy w czasie odpoczynku nocnego). Może mu towarzyszyć wyciek lub brak wycieku moczu (mokry lub suchy pęcherz nadaktywny).
Wysiłkowe nietrzymanie moczu charakteryzuje samoistny wyciek moczu. W zależności od tego przy jak bardzo intensywnych czynnościach występuje wyciek moczu, dzielimy je na 3 stopnie:
- obciążąjąca, nagła czynność, np. dźwiganie, silny kaszel, śmiech
- umiarkowany wysiłek, np. wchodzenie po schodach, sprzątanie, podbieganie
- bez prowokacji, podczas spacerowania, leżenia.
Czynniki ryzyka nietrzymania moczu to zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej (otyłość, uporczywy kaszel, zaparcia, dźwiganie), przeszłość położnicza (liczne, przedłużone porody, duża masa urodzeniowa dzieci, porody zabiegowe) oraz zmiany zachowadzące w organizmie z wiekiem (zmiana budowy włókien kolagenowych, zmniejszenie poziomu estrogenów-menopauza).
Pierwszorzutowe leczenie nietrzymania moczu to, w miarę możliwości, redukcja czynników ryzyka, zaprzestanie palenia papierosów sprzyjających przewlekłemu kaszlowi, redukcja ilości przyjmowanych płynów poniżej 3 l/dziennie, fizjoterapia oraz pessaroterapia (podtrzymanie cewki moczowej za pomocą samodzielnie zakładanego do pochwy pessara-silikonowego krążka). Wspomagająco stosujemy bezpieczną terapię estrogenową w formie dopochwowej.
W przypadku braku poprawy po leczeniu zachowawczym, znacznych dolegliwości (od II stopnia) lub preferencji pacjentki, stosujemy leczenie operacyjne, którego zalety to natychmiastowy oraz długotrwały efekt.
Obecnie złotym standardem w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu jest wszczepienie beznapięciowej taśmy podtrzymującej cewkę (TOT, TVT). Jest to operacja krótka, małoobciążająca, niosąca ze sobą małe ryzyko powikłań, dająca natychmiastowy efekt, ponadto możliwa do przeprowadzenia w znieczuleniu miejscowym. Hospitalizacja trwa 2-3 dni, powrót do pełnej formy następuje od razu (prawie nie występują dolegliwości bólowe po operacji). Ważne jest aby z aktywnością seksualną powstrzymać się do czasu kontroli lekarskiej, tj ok 4 tygodnie po operacji. Skuteczność tego typu operacji jest szacowana na 96%. Zabieg nie wymaga od pacjentki przygotowań, poza odbyciem wizyty kwalifikacyjnej u ginekologa lub urologa.
W przypadku kobiet planujących kolejne ciąże lub poniżej 40 rż, stosowane są operacje rekonstrukcyjne z wykorzystaniem własnych tkanek wykonywane laparoskopowo-m.i. operacja sposobem Burcha. Jej skuteczność jest również bardzo wysoka, szacowana na ok 80%. Jednak pamiętać należy, że dopiero po zakończeniu rozrodu mamy możliwość zastowoania wszystkich typów operacji.
Bardzo małoinwazyjnym zabiegiem jest wszczepienie minislingu (minitaśmy). Jest to technika nowatorska, zyskująca sobie wielu zwolenników. Jej dużą zaletą jest bardzo mała inwazyjność – możliwość założenia taśmy z 1go nacięcia (single incision), co pozwala na przeprowadzenie operacji w znieczuleniu miejscowym.
Alternatywą, są tzw wypełniacze (bulking agents), którymi ostrzykuje się okolicę cewki moczowej, co powoduje jej zamknięcie poza mikcją.
Co do naglącego nietrzymania moczu leczeniem drugiego rzutu (w razie nieskuteczności metod zachowawczych opisanych powyżej oraz farmakoterapii) jest:
- ostrzykiwanie nadaktywnego mieśnia wypierającego mocz toksyną botulinową drogą cystoskopii (tzn wprowadzenie kamery i igły do wnętrza pęcherza moczowego przez cewkę moczową w znieczuleniu)
- neuromodulacja krzyżowa (bardzo skuteczna technika, jednak mało dostępna w Polsce)
- przezskórna stymulacja nerwu tylnego piszczelowego.
Powyżej wymienione techniki zabiegowe, nie wymagają od pacjentki specjalnego przygotowania, poza kwalifikacją lekarską, podczas której lekarz przeprowadzi badanie i USG uroginekologiczne oraz może zlecić niezbędne badania laboratoryjne (np. posiew moczu, morfologię krwi, wskaźniki krzepnięcia, poziom elektrolitów). Pobyt w szpitalu jest stosunkowo krótki – trwa średnio ok 2-3 dni. Efekt operacji występuje natychmiast. Powrót do zdrowia jest również praktycznie natychmiastowy, ponieważ operacje przeprowadzane są w miejscach niewpływających na codzienne funkcjonowanie, poza aktywnością seksualną, z którą należy się wstrzymać do czasu odbycia kontroli lekarskiej pooperacyjnej, czyli ok 4 tygodni po operacji.
W obecnej dobie medycyna dysponuje szerokim wachlarzem bardzo skutecznych metod leczenia nietrzymania moczu, co mam nadzieję, umożliwi wielu kobietom wyleczenie i powrót do pełnej swobody i radości z korzystania z życia.
Chcesz dowiedzieć się więcej? Zadzwoń! tel. (71) 333 000 3 lub napisz do nas: szpital@medfemina.pl
Nazwa i zakres zabiegu: | Cena | Długość hospitalizacji po odbytym zabiegu |
---|---|---|
Małoinwazyjne leczenie nietrzymania moczu Urolon | 7.900 zł | Do 6 godzin |
Zabieg wykonuje:
- lek. Marek Kwiecień
- dr n.med. Zofia Borowiec
- dr n.med. Anna Kryza-Ottou
tagi: nietrzymanie moczu nietrzymanie moczu naglące, wysiłkowe nietrzymanie moczu, przyczyny nietrzymania moczy, leczenie nietrzymania moczu, bulkamid, małoinwazyjne leczenie nietrzymania moczu, nietrzymanie moczu cena, nietrzymanie moczu wrocław, mieszane nietrzymanie moczu