EndoRNA - Test na endometriozę - Szpital Medfemina

NOWOŚĆ W MEDFEMINIE

EndoRNA to innowacyjny test umożliwiający nieinwazyjną i szybką diagnostykę endometriozy.

Endometrioza charakteryzuje się występowaniem tkanek zbliżonych do struktur endometrium tj. błony śluzowej wnętrza macicy, poza jamą macicy. Struktury te są nadal aktywne wydzielniczo i reagują na zmiany hormonalne zachodzące w cyklu miesiączkowym wywołując w organizmie przewlekłą reakcję zapalną. Według statystyk dotyczy ok 15% kobiet.

Choroba najczęściej związana jest z nawracającymi dolegliwościami bólowymi występującymi w okresie okołomiesiączkowym, ale mogą być to także bóle o charakterze ciągłym, bóle w okolicy krzyżowej, bolesność przy współżyciu, oddawaniu moczu lub stolca. Dolegliwości bólowe często są bardzo silne i utrudniają codzienną aktywność. Nieleczona endometrioza może prowadzić do niepłodności. Endometrioza jest trudna do zdiagnozowania, ze względu na to że objawy są niecharakterystyczne, a zmiany są często zlokalizowane głęboko w tkankach i trudne do uwidocznienia w konwencjonalnych badaniach.

Małoinwazyjny test diagnostyczne EndoRNA qRT-PCR Diagendo

Test można wykonać u pacjentek z podejrzeniem endometriozy w celu potwierdzenia choroby lub u pacjentek, u których chce się wykluczyć istnienie tej patologii, np. w przypadku niepłodności. Markerem wykorzystywanym w teście jest ekspresja genu kodującego enzym fukozylotransferazę 4 (FUT4). Fukozylotransferaza IV (FUT4) jest enzymem biorącym udział w procesie fukozylacji białek, w szczególności glikanów. Wysoki poziom ekspresji genu FUT4 koreluje z endometriozą. Badanie EndoRNA wykonywane jest metodą ilościowego RT-PCR (qRT-PCR).

Jak zdiagnozować endometriozę?

Endometriozę podejrzewamy na podstawie wywiadu, natomiast jej objawy są często widoczne w badaniu USG (IVUS). Jednak z racji tego, że endometrioza jest podstępną chorobą, zmiany te są często trudne do wychwycenia. Wówczas trudno jest potwierdzić chorobę. Złotym standardem jest laparoskopia, jednak wiąże się z narażeniem pacjentki na operację. Z tego powodu poszukujemy nieinwazyjnych, bezpiecznych metod, którymi są badanie rezonansu magnetycznego w odpowiednim protokole dla endometriozy oraz właśnie nowatorskie, minimalnie inwazyjne badanie EndoRNA Diagendo.

Małoinwazyjna diagnostyka endometriozy

Badanie EndoRNA Diagendo jest przeprowadzane z materiału z wnętrza macicy, który uzyskujemy na drodze biopsji. W cyklu ,w którym przeprowadzane jest badanie, należy bezwzględnie powstrzymać się od współżycia płciowego.

Biopsję czyli pozyskanie materiału do badania z jamy macicy można przeprowadzić na dwa sposoby. Na drodze histeroskopii, która pozwala nam na ocenę zmian okiem kamery oraz umożliwia celowane, precyzyjne pobranie biopsji z miejsc podejrzanych, które wykonuje się komfortowo w znieczuleniu ogólnym na sali

operacyjnej.

Drugi sposób to pobranie drogą aspiracyjnej biopsji endometrium (wprowadzamy do macicy cewnik śr. ok. 3 mm i pobieramy biopsję. Odbywa się w gabinecie, za pomocą specjalistycznego zestawu do biopsji aspiracyjnej Do wykonania ENDO RNA w gabinecie nie jest konieczne wykonywanie wcześniej żadnych specjalistycznych badań.

Kiedy podejrzewamy endometriozę?

Endometrioza przebiega najczęściej z objawami bólowymi, których charakter może być niezwykle zróżnicowany i często niespecyficzny. Do dolegliwości związanych z endometriozą należą:

bolesne lub/i obfite miesiączki, bóle lokalizują się w podbrzuszu, okolicy krzyża, mogą promieniować do ud, często są tak silne że powodują omdlenia; miesiączkom towarzyszą biegunki lub zaparcia,
ból w czasie stosunku płciowego lub po nim,
bolesne oddawanie moczu lub wypróżnianie się,
objawy niespecyficzne takie jak: nudności, zaparcia, biegunka, krew w stolcu podczas miesiączki,
niepłodność.

Pacjentki z endometriozą częściej obciążone są chorobami współistniejącymi, takimi jak rak jajnika, chorobami autoimmunologicznymi, np. choroba Hashimoto, celiakia, łuszczyca.

Czynniki ryzyka endometriozy:

wczesna pierwsza miesiączka (menarche),
wydłużone miesiączki,
krótkie odstępy między miesiączkami,
występowanie w rodzinie,
maleje z ilością porodów i czasem karmienia piersią.

Jakie są najczęstsze lokalizacje zmian endometriozowych?

jajniki i jajowody,
otrzewna tj. błona wyściełająca od wewnątrz całą jamę brzuszną, zmiany zlokalizowane są głównie w miednicy; mogą być również zlokalizowane podotrzewnowo (Deep Infiltrating Endometriosis) również na więzadłach i mięśniach przepony miednicznej, wówczas dają bardzo dotkliwe bóle,
macica (adenomioza),
pęcherz moczowy i moczowody,
pochwa,
jelita, głównie esica i odbytnica.

Endometrioza a płodność

Wpływ endometriozy na płodność, zależny jest od stopnia zaawansowania zmian. Około 35% pacjentek mających problem z zajściem w ciążę ma już zdiagnozowaną endometriozę, podejrzenie endometriozy lub rozpoznaje się u nich to schorzenie podczas diagnostyki przyczyn niepłodności.

Przyczyny negatywnego wpływu endometriozy na płodność pacjentek:

zaburzenia owulacji,
upośledzenie funkcji jajowodów (niedrożność jajowodów), ze względu na występowanie zrostów w jamie brzusznej, zmniejszona rezerwa jajnikowa (spowodowana występowaniem torbieli lub samoistnie),
upośledzenie implantacji zarodka (zwiększone ryzyko wczesnego poronienia),
zmiany zapalne w obrębie miednicy mniejszej, stwarzające niekorzystne środowisko dla rozwoju ciąży.
bolesne stosunki sprawiają, że pary starające się o dziecko rzadziej podejmują współżycie.

Endometrioza co roku diagnozowana jest u coraz liczniejszej grupy kobiet, a przyczyny jej rozwoju nie są wciąż w pełni poznane. Warto obserwować swoje ciało i w razie obaw lub wątpliwości jak najszybciej skorzystać z pomocy lekarza specjalisty, ponieważ wczesne wdrożenie leczenia jest kluczowe dla opanowania choroby.

Autor: Dr Anna Janusz – specjalistka ginekologii i położnictwa

W szpitalu Medfemina we Wrocławiu badanie wykonuje: